Kleding te klein

Een vriend van mij, Frank, belde mij met de verdrietige boodschap dat zijn oma Puck was overleden. Ze had enkele weken in het ziekenhuis gelegen en wat complicaties opgelopen na een kleine operatie. In combinatie met ouderdom was dit haar te veel geworden.

De oma van Frank woonde al geruime tijd in een aanleunwoning van een verzorgingshuis en was een graag geziene dame bij allerlei activiteiten. Ondanks haar leeftijd was zij actief in het organiseren van dagtochtjes, spelmiddagen, noem maar op.

Puck was al meer dan 25 jaar weduwe. Zij groeide op in Amsterdam, trouwde met Arie en kreeg drie dochters. Ze werkte als coupeuse bij een chique damesmodezaak en vermaakte kleding voor vele dames. Na al die jaren was zij nog steeds een vakvrouw, die menig keer haar naaimachine voor de dag haalde.

Puck werd opgebaard in ons uitvaartcentrum en ik had de familie gevraagd om kleding uit te zoeken zodat wij Puck netjes konden verzorgen. De familie kwam bij haar kijken en een goede vriendin van Puck, Frieda, was ook meegekomen. Samen liepen we naar de opbaarruimte waar Puck in haar mooiste kleding in een fraaie kist lag.
Iedereen was zichtbaar geëmotioneerd en Frieda barstte in tranen uit. Kennelijk was de vriendschap met Puck heel intens geweest en kon zij moeilijk afscheid nemen. Frank was begripvol en legde een arm om Frieda heen: “Stil maar, het is goed zo”, zei hij. “Goed zo?” herhaalde Frieda. “Dat is míjn jurk!”

Het huis van Puck had vol gelegen met kleding. Toen de kinderen kleding voor haar uitzochten, vonden zij een mooie combinatie die zij niet eerder bij Puck hadden gezien. Het bleek de verstelopdracht van Frieda. Nu was meteen duidelijk waarom de jurk zo krap zat!

Alexander van der Pijl