Afscheid van een brandweerman

En dan ben je 49 jaar
en heb je je hele leven voor iedereen klaargestaan
als brandweerman, vader, zoon en wat al niet meer
en dan stopt het hier.
3 weken na onze familievakantie...
Wij zijn in shock.

De tekst op de rouwkaart van Richard Schaasberg zegt alles. Hij was intens geliefd als zoon, vader, broer en oom. Richard was werkzaam als brandweerkundig centralist bij de Veiligheidsregio Kennemerland en al vanaf zijn 18^e actief bij de brandweerkazerne Halfweg-Zwanenburg. Hier trad hij de afgelopen jaren op als bevelvoerder.

Richard hield van zwart. De mat zwarte kist die voor hem werd uitgezocht, zou speciaal gemaakt moeten worden. Het was heel bizar dat deze – ook tot verbazing van de fabrikant – al bleek klaar te staan. Wat een bijzondere samenloop van omstandigheden.

Op de dag van de uitvaart vertrok Richard vanaf huis in de uitvaartbus. Twee brandweerbussen vol bloemen voorop, langs het huis van zijn ouders. Van daar langs de post Halfweg-Zwanenburg, waar ongeveer 40 collega’s in erehaag een saluut brachten en twee brandweerauto’s met rouwband stonden.

De collega’s en de brandweerauto’s sloten aan in de stoet en we vervolgden de route langs Boesingheliede. Daar langs de weg, salueerden de collega’s uit Badhoevedorp.

Bij aankomst in Lisse was er wederom een ceremoniële ontvangst van de brandweer, aangevuld met de collega’s uit Haarlem en een indrukwekkend eerbetoon in de aula. De jeugdleden van de brandweer wachtten Richard op bij de begraafplaats in Zwanenburg. Zijn vrienden droegen hem op de schouders naar het graf.

Voor de familie is de herinnering aan alles wat Richard deed en betekende heel dierbaar, net als de beleving van de dag van de uitvaart. Ik vond het een eer om deze indrukwekkende uitvaart te mogen begeleiden.

Monique Wassenaar

Hoofdfoto en foto 1 en 2: Jeffrey Kooper
Foto 3: Michel van Bergen
Video: Brandweer Halfweg-Zwanenburg

(Blog is geplaatst met toestemming van nabestaanden)