Een afscheid met kinderen

Omi is overleden, vrij plotseling. De familie is erg verdrietig. Omi was lief en betrokken en zal enorm gemist worden. Tijdens het gesprek wordt nagedacht over de aanwezigheid van de zes achterkleinkinderen tijdens het afscheid. De kinderen zijn in de leeftijd van 8 maanden tot 6 jaar. Het gezin bespreekt de voor- en nadelen en komt tot de conclusie dat ze er gewoon bij horen. Omi was gewoonweg gek op ze en zou dat waarschijnlijk prachtig hebben gevonden. Ik laat wat boekjes achter om uit voor te lezen en wat tips uit te halen. De moeders leggen de kinderen uit wat er gaat gebeuren. Gezien hun leeftijd begrijpen ze natuurlijk niet alles, maar ze worden er wel bij betrokken. Zo maken ze prachtige tekeningen op de deksel van de kist en leggen ze spulletjes bij en op de kist. Telkens als ze in haar huis komen, kijken ze even bij omi, die daar in de kist ligt. Ook begeleiden ze omi vanuit het huis naar de auto. Hoe klein ze ook zijn, ze helpen met het duwen van de kist. Eén van de achterkleinkinderen rijdt zelfs mee met de rouwauto. Er komen vragen van de kinderen, soms zo grappig! Eén had na uitleg over 'crematie' thuis in de oven gekeken en zei: "Daar past omi nooit in!"

Stockfotografie

Bij het crematorium lopen alle achterkleinkinderen vóór de auto, nadat we eerst een plechtige buiging hebben gemaakt. In het crematorium zijn kleine stoeltjes neergezet, die door de familie zijn meegenomen. De medewerker van het crematorium heeft op alle stoeltjes ook een troostbeertje neergelegd. Zo zitten de kleintjes op de voorste rij met allemaal een beertje in de armen. Het jongste achterkleinkind ligt in de wagen te slapen. De kleinkinderen en achterkleinkinderen steken samen de kaarsjes aan. Af en toe staan ze tijdens de plechtigheid op of kruipen bij hun ouders op schoot.  Dat de plechtigheid niet heel lang duurt, is voor hen precies goed. Grote waardering voor de kinderen en kleinkinderen van omi, die de kleintjes de ruimte hebben gegeven om op geheel eigen wijze afscheid te nemen, zonder enige angst. Omi was bij haar afscheid omringt door liefde, van groot tot klein. Mooi vind ik dat. Bea den Haan

(Blog is geplaatst met toestemming van nabestaanden)

Tip: herinneringsboek voor kinderen